Torres del Paine - Vakantiebestemming.info

Vakantiebestemming.info
Reisverslagen en informatie
Vakantiebestemming.info
Ga naar de inhoud

Torres del Paine

Amerika > Chili Paaseiland Patagonië
Parque Nacional Torres del Paine

Na ons bezoek aan het Nationaal park Los Glaciares in Argentinië reden we naar Chili - Parque Nacional Torres del PaineNationaal park Torres del Paine is een Nationaal Park in het zuiden van Chili. Het bestaat uit bergen, gletsjers, meren en rivieren en ligt 112 km ten noorden van Puerto Natales en 312 km ten noorden van Punta Arenas. Ten westen ligt het Nationaal Park Bernardo O'Higgens en in het noorden ligt het Nationaal park Los Glaciares in Argentinië waar we vandaan kwamen. Het park werd opgericht in 1959 als Parque Nacional de Turismo Lago Grey en kreeg zijn huidige naam in 1970. Het park is in 1978 door UNESCO aangewezen als World Biosphere Reserve. Het behoort net als het Nationale Park Los Glaciares tot het zuidelijke Patagonië Ice Field.

In het Nationale Park Torres del Paine hebben we twee gedeeltes bezocht. De eerste rondom de bergketen Torres del Paine met zijn drie granieten toppen van de Paine bergmassief in een van de refugio Torre. Het tweede gedeelte was bij Lake Pehoé waar we sliepen in refugio Paine Grande met uitzicht op het meer en de bergketen Cuernos del Paine. Tijdens de wandelingen liepen we een gedeelte van de veel gelopen W circuit dat één van de meest populaire wandelingen in Patagonië is. De klassieke W tocht duurt 5 tot 7 dagen met 5-8 uur wandelen per dag. Je komt langs vele belangrijke bezienswaardigheden  van het park zoals Los Torres, Los Cuernos, Valle Frances, Paine Grande, en Glacier Grey. Zorg wel dat je een goede conditie hebt want de wandelingen kunnen zwaar zijn over de ruige paden, met onbetrouwbaar weer en vaak sterke wind. 
 

De eerste hele dag deden we de wandeling naar de mirador Base de las Torres. Vanaf de refugio was het langs Hotel Las Torres lopen waarna we bij het wandelpad kwamen. We hadden een gids maar de wandeling was aangegeven met oranje paaltjes en soms wegwijzers. Eerste stuk ca. 1 ¾-2 uur stijgen met achter ons zicht op diverse meren en besneeuwde bergtoppen. Tweede gedeelte ca. 1 1/2uur was afwisselend dalend en stijgend ging grotendeels door bosachtig gebied. Op ongeveer halverwege het 2de gedeelte staken we een riviertje over waarna we bij Refugio y campamento Chileno kwamen. Hier kan men ook overnachten of kamperen op de kampeerplekken langs de rivier. Daarna was het grotendeels langs de rivier lopen die we regelmatig overstaken over bruggetjes. Dichtbij het laatste en tevens zwaarste gedeelte van de wandeling was een afslag naar Campamento Torres een basic kampeerplaats met aleen wc en afgescheiden kookplaats die hier dichtbij was. Vanaf hier was het ca. 1 uur lopen naar de Base de Las Torres het gletsjermeer bij het Torres Del Paine bergmassief. Het was een steile en pittige klim over rotsblokken. Het eerste gedeelte nog door wat bossen met begroeiing en kleine waterstroompjes. Daarna was het alleen nog rots en steen. Leek op een gegeven moment dat je er bijna was maar moest hierna nog een bochtje maken voordat je bij de Torres aankwam. Hier bij de Base de Las Torres een prachtig gletsjermeer met uitzicht op de gletsjer die onder de drie granieten toppen van de Paine bergketen of Paine Massif liggen. De gletsjers van Torres del Paine behoren net als de gletsjers in Los Glaciares National Park (Argentinie) tot het zuidelijke Patagonië Ice Field. Aangezien er bewolking hing waren de toppen slechts af en toe zichtbaar tussen het wolkendek door. Na een rustpauze zijn we dezelfde weg teruggelopen. Helaas werd het slechter. In de ochtend was het redelijk weer maar het begon in de middag te regenen. Jammer maar men moet hier in Patagonie op alle weersinvloeden rekening houden. Het weer kan in korte tijd omslaan van zonnig naar regen en/of stormachtig weer. Neem dus altijd voor alle weersomstandigheden kleding mee.
De tweede dag gingen we al vroeg weg 8uur waarna we naar het tweede gedeelte van het Nationaal park Torres del Paine gingen. We reden met een transfer bus naar een ferry bij het meer Lago Pehoé. De rit duurde ca.45 minuten de boot. Als je de boot wil hebben probeer dan op tijd te zijn. Aangezien het een niet al te grote boot is kan het voorkomen dat niet iedereen mee kan. Dan moet je ruim 2  uur wachten tot de volgende boot. De kaartjes koop je op de catamaran. Deze vertrok om 9.30uur naar de aanlegsteiger bij Refugio y Campamanto Paine Grande aan de andere zijde van het meer. Hier zouden we onze overnachting hebben maar aangezien we vroeg waren sloegen we onze koffers op in een bagage opslagruimte waarna we om 11 uur gingen wandelen. Aangezien het zwaarbewolkt was kozen we voor de wandeling naar de Glacier Grey omdat je deze vrijwel altijd ziet liggen. Na een korte tijd begon het hard te regenen zodat we onze regenpakken aan moesten doen. Eigenlijk was het niet verkeerd om de regenbroeken aan te doen omdat het erg drassig was. De wandeling was niet erg zwaar ongeveer 300 meter geleidelijke klim. In ca. 2 uur waren we bij het eerste uitzichtpunt van de Gletsjer Grey. We liepen door bosgebied waarvan tienduizenden hectare natuurgebied tijdens een grote bosbrand in december 2011 was afgebrand. Wat er nog stond waren kale grijze bomen. Er was wel wat groene onder begroeiing met vele bloeiende planten en soms kleine struikjes. Liepen op een geven moment langs p het meer Lago Grey waar de Grey gletsjer op uitkomt. Hier zagen we vanaf hoogte enkele ijsbergen in het meer drijven. Ze waren fel lichtblauw van kleur. Net voor en bij het uitzichtpunt hadden we mooi uitzicht op de gehele gletsjer met diverse bergen rondom. Prachtig en het was ook nog eens droog geworden. Je kon verder lopen naar een ander uitzichtpunt maar deze was te ver weg om nog te lopen want we moesten dezelfde weg terug. De wandeling was circa 5 uur lopen.
Het eten in de Refugio’s was simpel. Vooral de Refugio Torre. In de Refugio Paine Grande vond ik dat men toch iets meer extra deden. Waren wat grotere eetzalen waar men met een dienblad eten aan een counter moest halen voor ontbijt. In Torre kreeg men avondeten uitgeserveerd en in Paine Grande ook dienblad waarbij je wat extra’s zelf kon pakken. Voorbeeld ontbijt: roerei, 2 sneetjes brood, kleine plakjes kaas, sapje, fruit, koffie of thee. Diner: soep (soort knorr) pasta stroganoff of kipfilet, rijst en toetje. In de refugio Torre ging eten in tijdblokken en in Pain Grande van 19-21uur. Zorg dat je op tijd bent want anders kan het zijn dat er een lange rij staat. Overnachting in de refugio’s waren op slaapzalen met drie 2 persoons stapelbedden met matrasovertrek. Wij hadden een slaapzak van de reisorganisatie maar anders kan je eventueel bedlinnen huren. Douche en toilet gezamenlijk voor iedereen in de refugio.
Vanaf de Refugio Paine Grande  hebben we nog een 2de wandeling gemaakt naar de Glaciar del Frances bij kampeerplaats Campamento Italiano. We liepen de wandeling zelfde route terug. Tot kamp was het 7,5 km,  tot uitzichtpunt – mirador 9 km dus totaal ca.18 km. De wandeling liep door bosgebied dat grotendeels ( 176 km) in december 2011 door een bosbrand was afgebrand. Hierbij zijn toen tienduizenden hectares natuurgebied afgebrand. Om deze te blussen heeft vele maanden geduurd. Deze brand is begonnen doordat een kampeerder ondanks vuurverbod toch een klein vuur maakte om te koken. Aangezien het hier vaak hard waait sloeg het over op de bomen/struiken wat deze verwoesting veroorzaakte. Het zal vele jaren duren voordat de natuur zich hersteld heeft. Sinds deze brand zijn de regels aangescherpt en riskeert men zware celstraffen en/of hoge geldboetes als men wordt betrapt met vuur buiten toegestane plekken. Vanaf de Refugio hadden we al meteen zicht op de Cuernos del Paine.  We liepen over glooiend terrein in dal soms wat klimmend met veel rotsig grindpad. Aangezien we geluk hadden met weer (ca.18C) waren de drie horens goed zichtbaar zonder bewolking met hun bergtoppen van donker graniet. We liepen langs het meer Lago Skottsberg waar we de spiegeling van de bergen in het water zagen. Dat komt niet vaak voor want je ziet de spiegeling alleen goed als het windstil is. Wij hadden dat die  dag. Vaak waait het hier behoorlijk en is het weer slechter en onbetrouwbaar. Aan de linkerzijde hadden we zicht op diverse bergen met regelmatig kleine watervalletjes vanuit de bergen. We hoorde op een gegeven moment water stromen. Dat bleek van een snelstromende rivier te zijn waar we over twee bruggen moesten gaan. Het breedste stuk was een hangbrug waar maximaal 2 personen tegelijk over mochten. Voor de bruggen hadden we al zicht op de Glacier Francés in de gelijknamige vallei. Na de bruggen liepen we nog ca. 15 minuten door voorbij de camping Campamento Italiano naar de mirador – uitzichtpunt bij de gletsjer met gletsjermeer Frances. Hier had je mooi vrij uitzicht op de gletsjer. We zagen dat er met veel lawaai een klein deel van het ijs afbrak aan de bovenzijde van de gletsjer. Hierdoor ontstond een kleine lawine van ijs en sneeuw. Vanaf hier kan je nog naar een 2de  uitzichtpunt. Alleen deze is nog ca.45-60 minuten verder over een stuk met stevige klim over grote rotsblokken naar een hoger gelegen punt met ongeveer hetzelfde uitzicht alleen hoger. Om terug te gaan naar de Refugio Paine Grande moet je dezelfde weg teruglopen. Wij hebben er ca.6uur over gedaan incl. 1 uur rondkijken en lunchen. Nadat we terug waren bij de Refugio veranderde het weer en begon het korte tijd te regenen.

Na de 2de overnachting in de Refugio Paine Grande gingen we weer met de boot over Lake Pehoe om 10 uur terug. Voor het verdere verloop van de reis kijk op de pagina van Puerto Natales

Contact via E-mail


Informatie redactie-fotografen Gerard Meuffels - Henk Dijkman

© Alle foto's zijn gemaakt door Gerard Meuffels en Henk Dijkman
Terug naar de inhoud